बाई चे कोड़े

बाई चे कोड़े  काही सुटत नाही,

उभे प्रस्न जीवन आहे ,

अणि आडवे तिचे निराले स्वाभाव काही ,

गुंतलेल्या धाग्या सारखे गुन्तताच जाते ,

मग प्रशना चे उत्तर सापडता सापडता रहते ,

जन्म देवून एखाद्याला सर्वात श्रेष्ट काम करते ,

पण ते करून सुद्धा दिवसभर राभ राभ रभाते ,

घराची लक्ष्मी म्हणून घरातच बसून असते ,

पण तिला ही कसली तरी आस मात्र बासते ,

तोंडाने कशीही असो कोमल असते मानाने ,

याच गोष्टी च फायदा उचलला आहे सर्वाने ,

समजू नका तुम्ही तिला गाई ,

बाबांनो अति ज़ाल तर वाघिन जाल्या शिवाय राहणार नै ,

रुपाने सुन्दर नसल्य तरी मानाने सुन्दर रहा ,

मग आपल्याच दृस्तिकोनातुं या जगाला पहा ,

रागात बघताना सुद्धा मानत प्रेमाचा भावना असतात ,

तो गेल्यावर हळूच गालात हसतात ,

कधी कधी टी काही कारणास्तव लाजते ,

म्हणून प्रत्येक माणसाला एका बाई ची साथ आयुष्यात लगते ,

प्रेमात मिस्लते तिच्या कोमल हास्याची गोडी ,

म्हनुनच शोबते नवरा बैको ची जोड़ी ,

अयुशाभर दुसर्यांची सेवा करते ,

अणि आखिर ला हसता हसता मरते ,

हे का ते कलाताच नाही ,

म्हणून तर म्हणतो की बाई चे कोड़े कही सुटत नहीं ...............